شوره سر از بیماری های مزمن شایع پوست سر است که با ورقه ورقه شدن پوست روی پوست سر مشخص می شود. اگر چه این مشکل مسری نیست و به ندرت شدید است، باعث خجالت فرد می شود و درمان شوره سر دشوار است. خوشبختانه این مشکل را عموما می توان کنترل کرد. موارد خفیف شوره ی سر تنها به شست و شوی روزانه با یک ماده تمیزکننده ملایم نیاز دارند. موارد شدید آن اغلب به شامپوهای داروئی جواب می دهند.
قبل از درمان شوره سر باید دلایل به وجود آمدن آنرا بشناسیم که علل اصلی آن عبارتند از:
-
اختلال در سیستم هورمونی
-
تغذیه نامناسب و ناهماهنگ
-
مصرف دخانیات
-
استرس به‌ویژه در دوره‌های مداوم و شدید
-
کامل نبودن شستشوی سر و باقی‌ماندن مواد شوینده روی پوست سر
-
نوعی قارچ به نام مالاسزیا فورفور
انواع شوره سر
شوره سر به دو شکل خشک یا چرب بروز می‌کند.
شورهٔ خشک
این دست از شوره‌ها قابل دیدن و به شکل لایه‌هایی از پوست سر می‌باشند. سفید، مسطح، و به آسانی جدا شونده هستند. بیشتر کسانی که به این نوع شوره دچار می‌شوند موهای خشکی دارند. در بیشتر موارد سبب خارش آزار دهنده‌ای می‌شوند و خاراندن آن، روند افزایش و تکثیرشان را تندتر می‌کند. همچنین خارش آن‌ها سبب ملتهب شدن پوست سر و تلاش بیشتر پوست برای نوسازی و در نتیجه افزایش شوره می‌شود.
شورهٔ چرب
ذرات کوچکتر، گرد تر و کمی زرد رنگ هستند. به صورت ذرات چربی به پوست سر چسبیده و جدا کردن آن‌ها سخت‌تر و باعث زخم‌شدن می‌شود. سبب احساس خارش زیادی می‌شوند و اغلب نشانی از ریزش مو می‌باشند و با توجه به این نکته از خارش سر در شوره چرب باید اکیداً پرهیز شود.
حتی لبه پلک نیز می‌تواند به شوره دچار شود چون غدد چربی در تمام نقاط بدن وجود دارند.
عواقب شوره سر
عواقب بیماری شوره سر یکی از بیماریهای شایع مو است که یک بیماری مزمن است ، غالبا بیماری مدت ها خاموش باقی می ماند. در هنگام مرحله فعال بیماری ، علایم را می توان با درمان کنترل کرد. این بیماری باعث ریزش مو نمی شود و موی چرب و شوره نقشی در طاسی سر ندارند. ولی دست پاچگی و عدم احساس راحتی در برخوردهای اجتماعی و عفونت باکتریایی ثانویه در نواحی درگیر از عوارض آن هستند.